نحوه کار استریمینگ

همانند سایر داده‌ها که در اینترنت ارسال می شوند، داده های صدا و تصویر نیز به بسته‌های داده‌ای کوچکی تقسیم می‌شوند که به آن data packet می‌گویند. هر بسته شامل بخش کوچکی از فایل است. یک player صدا و تصویر در مرورگر اینترنت در دستگاه گیرنده (کلاینت)، فایل را به صورت flow دریافت کرده و آن را به صورت ویدیو یا صدا ارائه می‌کند. این خلاصه‌ای از طریقه کارکرد استریمینگ بود. با مدیافای همراه باشید…

استریمینگ از پروتکل UDP استفاده می کند یا TCP؟

برخی از روش‌های استریمینگ از پروتکل UDP و برخی دیگر از TCP استفاده می‌کنند. UDP یا User Datagram Protocol و TCP یا Transmission Control Protocol هردو پروتکل‌های انتقال Data هستند. به این معنا که هردو برای انتقال بسته‌های Data از بستر شبکه می‌باشند. هر دو از پروتکل اینترنت یا همان Internet protocol استفاده می‌کنند. TCP پیش از شروع انتقال داده یک ارتباط اختصاصی باز می‌کند و اینکه همه داده‌ها به ترتیب به مقصد برسند را کنترل می‌کند. برخلاف TCP ،UDP هیچ یک از این کارها را انجام نمی دهد. در نتیجه TCP مطمئن‌تر اما UDP سریع‌تر است. هرچند ممکن است در این میان تعدادی از بسته‌های داده گم شود.

تفاوت میان پروتکل UDP و TCP

TCP مانند یک سرویس انتقال بسته است که گیرنده باید در زمان گرفتن بسته امضا دهد. UDP مانند سرویس انتقال بسته‌ای است که بسته را بدون در زدن و امضا گرفتن همانجا قرار می‌دهد. TCP بسته‌های کمتری را گم می‌کند اما UDP سریعتر است زیرا حتی اگر کسی در خانه نباشد که امضا بدهد، بسته را همانجا رها می‌کند.

از کدام پروتکل استفاده کنیم؟

در استریمینگ اغلب اهمیت سرعت، بسیار بیشتر از قابلیت اطمینان است. برای مثال، اگر فردی در یک کنفرانس ویدیویی است، ترجیح می‌دهد به صورت بلادرنگ و در لحظه بتواند با سایر شرکت‌کنندگان در ارتباط باشد. بنابراین، از دست دادن مقدار کمی از بسته‌های Data آنچنان قابل توجه نیست و بهتر است از UDP استفاده شود.
در موارد دیگر قابلیت اطمینان در استریمینگ بسیار مهم‌تر است. مثلا HLS (Http Live Streaming) و MPEG-DASH هر دو پروتکل‌های استریمینگ هستند که از TCP برای انتقال داده‌ها استفاده می‌کنند. بسیاری از سرویس‌های ویدئوی درخواستی (VOD یا Video on demand) از TCP استفاده می‌کنند.

بافرینگ چیست؟

مدیاپلیر استریمینگ چند ثانیه از استریم را زودتر از زمان حال دریافت و بارگذاری می‌کند. به این ترتیب اگر قطعی کوتاهی در ارتباط داشته باشیم صدا و تصویر بدون وقفه پخش خواهند شد. این کار بافر کردن نامیده می‌شود. در کانکشن‌ها و ارتباطات ضعیف و یا زمان‌هایی که شبکه تاخیر بالایی دارد، ممکن است بافر کردن به زمان بیشتری نیاز داشته باشد.

چه عواملی ممکن است استریمینگ را کند کنند؟

از سوی شبکه:
تاخیر شبکه: عوامل متعددی در تاخیر شبکه موثرند، مثل اینکه محل ذخیره محتوای مورد نظر کاربر کجا می‌باشد.
شلوغی شبکه (network congestion): اگر حجم زیادی از Data از بستر شبکه ارسال شود، می‌تواند کارایی استریمینگ
در شبکه را کاهش دهد.

از سوی کاربر:
مشکلات WiFi: خاموش و روشن کردن مسیریاب شبکه و یا استفاده از اترنت و کابل شبکه به جای شبکه وایرلس (Wi-Fi)، ممکن است کارایی استریمینگ را افزایش دهد.
عملکرد آهسته سیستم‌ها و ابزارهای کلاینت: اگر سیستم استریم‌کننده پردازش‌های دیگری درحال اجرا داشته باشد یا به طور کلی کند باشد، کارایی استریم تحت تاثیر قرار خواهد گرفت.

استریمینگ چگونه می‌تواند سریع تر شود؟

استریمینگ هم به همان نوع از تاخیرها و سایر مواردی که کارایی بقیه انواع محتویات وب را تحت تاثیر قرار می‌دهد، دچار می‌باشد. چون محتویات استریم جای دیگری ذخیره شده است، درنتیجه مکان میزبانی تاثیر بسزایی دارد. همان‌گونه که برای سایر انواع محتواها که در سطح اینترنت مورد دسترسی قرار می‌گیرند اهمیت دارد. اگر کاربری در نیویورک بخواهد از سرورهای نتفلیکس مستقر در لاس گاتوس (Los gatos) استریم انجام دهد، محتویات ویدیو باید 3000 مایل را طی کند تا به کاربر برسد. این ویدیو برای بافر شدن به زمان زیادی نیاز دارد و در غیر این صورت ممکن است اصلا پلی نشود. به همین دلیل نتفلیکس و سایر سرویس دهندگان خدمات استریمینگ به طور گسترده از CDN استفاده می‌کنند که محتوا را در مکان‌هایی در سراسر جهان ذخیره می‌کنند تا به کاربران نزدیک‌تر باشد. به این ترتیب میزان تاخیر در شروع ویدئو و نیز بافرینگ بسیار کاهش می‌یابد.

تیم چند رسانه‌ای مدیافای با بهره‌گیری از دانش فنی نیروهای خود، خدمات جامع و مطمئن را در زمینه استریمینگ با داشتن پنل اختصاصی و همچنین به روزترین تجهیزات استریم، با بهترین کیفیت و قیمت مناسب ارائه می‌دهد.