پس از بررسی میکروفون‌ها و آشنایی با آن‌ها، گام بعدی چینش و قرارگیری آن‌ها به گونه‌ای است که بهترین صدا را از لحاظ کیفیت و بلندی دریافت کنند. در ادامه به شرح و بررسی چندین روش چینش می‌پردازیم. این هم بگیم که این بخش جزء مهم ترین ارکان صدابرداری هست.

صدابرداری چیست؟

صدابرداری، هنر و علمی است که با ضبط، پردازش و ویرایش صداها در محیط‌های مختلف سر و کار دارد. این فرآیند نه تنها در تولید موسیقی، بلکه در سینما، تلویزیون، تئاتر، و حتی در پادکست‌ها نیز به کار می‌رود. صدابرداری با کیفیت می‌تواند تجربه شنیداری مخاطب را به طور چشم‌گیری بهبود ببخشد. تصور کنید یک فیلم بدون صدای خوب و شفاف چقدر از ارزش خود را از دست می‌دهد. پس صدابرداری عضور جدایی ناپذیر صنعت فیلم، موسیقی، پادکست و … می‌باشد.

صدابرداری با توجه به کاربرد انواع مختلفی دارد.

صدابرداری مونو (MONO)

در این‌گونه صدابرداری‌ها تنها از یک میکروفون برای گرفتن صدای یک منبع صوتی استفاده می‌شود. در این فناوری، تمام صداهای مختلف در یک کانال ترکیب می‌شود و از یک منبع صوتی به گوش می‌رسند. به عبارت ساده‌تر، فرقی نمی‌کند که شما صدای مونو را با یک اسپیکر بشنوید یا دو اسپیکر، در هر صورت، تمام صداها از یک نقطه به گوش شما می‌رسند.

صدابرداری استریو (STEREO)

همان‌طور که از نام این‌گونه صدابرداری‌ها مشخص است می‌بایست حداقل از دو میکروفون با قرارگیری صحیح در موقعیت‌های مناسب جهت ضبط صدا استفاده شود. چند مدل مختلف را در ادامه بررسی می‌کنیم.

Spaced Pair (A/B)

از دو میکروفون جداگانه تشکیل می‌شود که معمولاً از الگوهای قطبی کاردیوئید یا همه‌جهته استفاده می‌کنند و با فاصله از هم، برای گرفتن یک صوت استریو وسیع از یک ساز یا گروه.

این تکنیک به دلیل تفاوت‌های زمانی صدای رسیدن به هر میکروفون، مستعد مشکلات فاز است. برای حل این مشکل، می‌توانید از قانون 3:1 استفاده کنید. میکروفون دوم را 3 برابر دورتر از فاصله اولی تا سوژه صدابرداری قرار دهید.

برای مثال اگر یک گیتار آکوستیک را ضبط می‌کنید، سعی کنید هر میکروفون را در فاصله 10 سانتی متری گیتار، اما 30 سانتی متری از یکدیگر قرار دهید، یکی در نزدیکی بدنه گیتار و دیگری نزدیک گردن قرار گیرد. این کار مشکلات فاز را به حداقل می‌رساند، در حالی که یک تصویر استریو وسیع از ساز کامل به شما می‌دهد.

XY

از دو میکروفون کاردیوئیدی یکسان تشکیل می‌شود که روی هم قرار می گیرند در حالی که رو به روی یکدیگر با زاویه 90 درجه قرار دارند. دو کپسول میکروفون، صدا را در سمت چپ و راست می‌گیرند. این تکنیک همچنین در به حداقل رساندن دفاز عالی است، زیرا معمولا صدا به دلیل نزدیکی به هر کپسول همزمان می‌رسد و آن را به گزینه‌ای عالی برای تنظیم سریع و آسان میکروفون استریو تبدیل می‌کند.

Blumlein Pair

بسیار شبیه به X/Y است، به جز اینکه به جای میکروفون‌های کاردیوئید، از میکروفون‌های دو جهته (شکل هشت) استفاده می‌شود و همچنین در 90 درجه نسبت به یکدیگر قرار می‌گیرند. این بدان معناست که میکروفون سمت راستی صدای سمت جلو چپ و سمت راست پشت میکروفون را می‌گیرند و میکروفون دیگر صدای سمت راست جلو و سمت چپ پشت میکروفون را می‌گیرند.

صدای به دست آمده شامل یک تصویر استریو از منبع صدا، با محیطی اضافه شده از پشت فضای ضبط است. این می تواند اندازه و عمق را به ضبط شما اضافه کند، اما یک اتاق صدای خوب برای نتایج بسیار مهم است.

ORTF

ORTF به نام ایستگاه تلویزیونی فرانسوی که آن را اختراع کرد، یک تکنیک استریو است که برای تقلید از گوش انسان طراحی شد. برای انجام این کار، باید دو میکروفون کاردیویید یکسان را دقیقاً با فاصله 17 سانتی متر از هم و با زاویه 110 درجه رو به روی یکدیگر قرار دهید. صدای حاصل باید بسیار نزدیک به عرض و جهتی باشد که هنگام گوش دادن به هر منبع صوتی تجربه می‌کنید.

Mid-Side Technique

تکنیک Mid-Side (همچنین به عنوان MS شناخته می‌شود) پیچیده‌ترین تکنیک استریو است اما کنترل بیشتری بر نتایج به شما می‌دهد. برای دستیابی به این تکنیک به یک میکروفون کاردیوئید و همچنین یک میکروفون دو جهته (شکل هشت) نیاز دارید. میکروفون کاردیوئید رو به منبع صدا در محور است، در حالی که میکروفون شکل هشت سمت چپ و راست است و صدای خارج از محور را دریافت می‌کند.